Donderdagnamiddag, rond een uur of 4: mijn collega en ik hebben net een drukke middagspits achter de rug. Het koude weer leidt de mensen makkelijk naar binnen, en de geur van de koffiebonen en koffiekoekjes doet hierbij ook wel zijn werk. De telefoon rinkelt (voor de duizendste keer die dag) en ik wandel reeds van de keuken (met mijn handen vol avocado en pesto) naar de agenda....slaag deze open op de weekenddagen in de verwachting een reservatie voor het ontbijt te moeten noteren. Verbazingwekkend, geen reservatie maar telefoon van onze collega's van newplacestobe.com.. Een prachtige website waarbij je de leukste plekjes en hun informatie vindt van over heel Vlaanderen en Brussel. Er was sinds november een award te winnen voor "Beste koffiebar van Vlaanderen en Brussel". Wetende dat deze wedstrijd lopende was, had ik niet de verwachting deze te winnen aangezien de concurrentie in aantal moordend is... en er enkele veeel grotere spelers deelnamen met een veel groter netwerk. Ja, mijn kennis wat betreft sociale media moet nog enorm gefinetuned worden...(ik weet nog niet zeker of ik dit wel wil...) maar toch kregen we tijdens die telefoon te horen: "Charlotte, je hebt gewonnen!" De jury heeft beslist dat jij de beste koffie, sfeer en concept hebt. ... Er valt toch wel even een stilte... Heel eerlijk, ik besefte er niets van.. De gedachte die vooral door mijn hoofd spookte was dat die panini dringend onderuit de grill moest, maar ik niet onbeleefd wilde overkomen aan telefoon. Natuurlijk was en ben ik ontzettend blij, maar het drong niet door. Die dag werd me gevraagd het nog stil te houden aangezien de pers het de volgende dag pas bekend ging maken. Stil houden was niet moeilijk, aangezien ik niet al te actief ben op sociale mediakanalen. 'Ons moeder' - dat is ook haar bijnaam bij onze vaste klantjes- heb ik wel opgebeld toen ik in de auto onderweg was naar huis... zij besefte het precies meer dan mezelf en ging dit alvast vieren met een glaasje.
De volgende dag sta ik op met een zéér aangenaam gevoel, nog steeds niet zenuwachtig, maar blij dat ik al deels heb bereikt wat ik wilde met de zaak: een groot aantal mensen laten genieten van een heeerlijk kopje goud met een gezellig en ontspannende sfeer. Ik was reeds om 6u aanwezig in de zaak en vanaf 7u zat het al goed vol.. een klein ontbijtje voor het werk dachten de meesten. Van zodra het openingsuur van start ging (7.30u), stond de telefoon roodgloeiend van alle pers. De zenuwen waren al iets in lijn gestegen. Hoe kon het, dat een klein pittoresk zaakje waarvan de gevel slechts 4-5 meter is met een nog kleiner vrouwtje aandacht kreeg van alle belangrijke sociale kanalen? Vtm, gva, nina, hln, atv, nieuwsblad, knack, knack weekend, knack culinair.. Ze waren er als mediageile kippen zo snel bij! Ik wist niet waar te beginnen met vertellen want er valt zoooveel te vertellen over je eigen zaak... Het ontstaan van je eigen zaak is een proces van jaaarrreeeenlange ervaringen, indrukken, tegenvallen en weer opstaan. 1 van de journalisten vroeg me hoe ik dit ging vieren: ik viel een beetje uit de lucht: "vieren" ahja juist, dat moet inderdaad ook misschien gebeuren, maar eerst een goed weekend doorstaan met goede bediening voor onze klanten. Dat glaasje prosecco komt wel achteraf!
Ondertussen die dag moest ik ook wel super hard doorwerken in de zaak zelf. het zat overvol, was dit misschien door enkele persberichten? Ik wilde mijn collegaatje niet in de steek laten dus probeerde zo snel mogelijk alle interviews te beantwoorden maar de combinatie is natuurlijk niet ideaal. Wat me opviel is dat alle werknemers van deze mediakanalen ongelooflijk vriendelijk waren! Hier had ik een beetje schrik voor, maar het was écht een aangename (en vermoeiende) ervaring. Op het einde van de dag waren mijn collega en ik doodop, en ook een beetje nerveus om het nieuwsbericht te bekijken. Aangezien ik pas tegen 19.15u gedaan had met werken had ik op mijn gsm de live uitzending van het vtm nieuws opgezet in de auto, en van zodra ik wist dat het over de zaak ging, kon ik de auto even opzij parkeren. 2 minuten voor ik thuis aankwam stond ik daar, op een parkeerplaats in Kasterlee, naar mijn eigen kleine zaakje te kijken op het VTM nieuws! Wauw... dit is echt vreemd. 900 000 mensen bekijken op vrijdagavond dit journaal, en wie weet is er wel iemand die dit onthoudt en een bezoekje komt brengen. Ongeloof.... was het juiste woord om mijn gevoelens te beschrijven. Thuis gekomen, vertelde ik het aan mijn lief: "zoet ik ben op tv gekomen!" en ging onze vrijdag door zoals elke week: frietjes van de frituur. Het leven gaat door, net zoals anders, maar toch met dat tikkeltje spanning meer in je lichaam.
Zaterdag 3 december, het rare als zaakvoerder, of misschien ik als zaakvoerder, is dat je in de ochtend reeds een gevoel krijgt: het wordt een drukke dag of... nee het zal iets rustiger zijn vandaag. En meestal klopt dit gevoel. Aangezien dit mijn eerste ervaring met media was wist ik niet goed wat te verwachten: komen de mensen dit weekend een kijkje nemen, of wachten ze nog even vooraleer de eerste drukte misschien voorbij is. Niets was minder waar dan het eerste. Voor het eerst in de geschiedenis van Charlie's verkocht ik tot 3x zoveel koffie als een normale weekenddag! Mijn bewegingen die dag bleven uit tot het uitkloppen van je koffiegruis, je armspieren gebruiken bij het koffiezetten, en de melk uit de koelkast nemen en zo goed mogelijk proberen te stomen naargelang de wens van de klant! Diegene die geen plaats hadden binnen, namen er dan toch maar 1 om mee te nemen.. Niet onbelangrijk te melden, mijn collega's dit weekend hebben ontzettend hun best gedaan! Ik ben zo zo fier op hen.. ik zal af en toe wat strenger uit de hoek komen, uit vrees dat alles goed moet verlopen, maar de dagen zijn volgens ons goed gegaan, we waren goed op elkaar ingesteld en ik ben zoooo enorm fier op hén! Dankjewel Carole, Lily, Laeticia, Zara, Juline, Manon en Xana voor jullie mega harde werk!! Ik ben mega trots op jullie!
Dit weekend was het een prachtige combinatie van onze lieve vaste klantjes, en nieuwe klanten. Het doet je wel nadenken wanneer er mensen helemaal vanuit Hasselt en Herentals langskomen om speciaal een koffie te drinken of een lekkere lunch in jouw kleine zaakje... het blijft een beetje ongeloof! Dit maakt me enorm blij, en daarvoor doe ik het ook écht. Mijn vaste klanten zijn zooo belangrijk voor me en verdienen steeds een plaatsje in Charlie's. Het is dan ook een hele eer om mensen van over heel België over de vloer te krijgen, mensen van alle leeftijden, van de allerkleinste die al wel eens graag een appelsien of een koekje in de keuken stiekem komen "lenen" als de oudsten die met moeite over de twee treden kunnen aan de inkom om toch dat kopje goud te proeven... heerlijk hoe ik hen kan laten genieten... DAT is het concept van Charlie's, niet enkel een kwaliteitsvolle koffie of maaltijd, maar de combinatie met het ontsnappen aan al je zorgen voor eventjes....
Ik ben alvast benieuwd wat het deze week gaat geven! Ik hoop vele nieuwe klantjes te kunnen overtuigen van het genot, alsook de vaste klantjes te kunnen blijven plezieren bij hun gewoontes.
Tenslotte wil ik dit korte verhaaltje afsluiten met een intro op het volgende verhaaltje: binnen enkele maandjes zal er groot nieuws zijn voor Charlie's... dit in functie voor jullie en voor ons team... ik vind het al mega spannend en beloof jullie in mijn volgend verhaaltje op de hoogte te brengen van alle details!
Dankje iedereen voor deze prachtige week en jullie enorme steun!
Charlotte